TÜSİAD Yöneticilerine Yurt Dışı Yasağı Kaldırıldı, Dava Eylül'e Ertelendi
TÜSİAD Yönetim Kurulu Başkanı Orhan Turan ve YİK Başkanı Ömer Arif Aras hakkında açılan davanın ilk duruşmasında, her iki ismin yurt dışına çıkış yasağı kaldırıldı. Mahkeme, davayı 23 Eylül 2025 tarihine erteledi.
İfade Özgürlüğü mü, Suç mu?
TÜSİAD’ın Şubat ayındaki genel kurulunda yaptığı konuşmalar nedeniyle hakkında dava açılan Yönetim Kurulu Başkanı Orhan Turan ve Yüksek İstişare Konseyi Başkanı Ömer Arif Aras, İstanbul'daki ilk duruşmada hâkim karşısına çıktı. Sanıklar, “zincirleme şekilde basın yoluyla yanıltıcı bilgiyi alenen yayma” ve “adil yargılamayı etkilemeye teşebbüs” suçlamalarıyla yargılanıyor.
Orhan Turan savunmasında, konuşmasının temelinde hukukun üstünlüğünü vurgulayan anayasal bir çağrı olduğunu, bunu suç unsuru haline getirmenin ifade özgürlüğüne darbe olduğunu belirtti. Ömer Aras ise savunmasında, “Bu iddiaların yersizliği karşısında nasıl savunma yapacağımı bilemedim” diyerek şaşkınlığını ifade etti.
Savcıdan Hapis Talebi: 5 Yıl 6 Ay
Cumhuriyet savcısı, her iki ismin de kamuoyunu etkileyebilecek şekilde zincirleme olarak yanıltıcı bilgi yaydığını ve adil yargılamayı etkilemeye çalıştıklarını öne sürerek 5 yıl 6 ay hapis cezası talebinde bulundu. Mahkeme, mevcut delil durumu ve savunmalar doğrultusunda Turan ve Aras’a yönelik yurt dışına çıkış yasağının kaldırılmasına karar verdi. Dava 23 Eylül 2025 tarihine ertelendi.
Mahkemede sanıkların mali durumları da kayda geçti. Orhan Turan, aylık gelirinin 1 milyon TL, Ömer Aras ise 900 bin TL olduğunu beyan etti.
TÜSİAD Konuşmaları Yargıya Taşınmıştı
13 Şubat 2025 tarihinde gerçekleşen TÜSİAD Genel Kurulu’nda yaptığı konuşmada Orhan Turan, “Hukukun üstünlüğü tesis edilmeden ne iç ne de dış sorunları çözebiliriz” ifadelerini kullanmıştı. Ömer Aras ise toplumda derin bir endişe olduğunu belirtmişti. Bu açıklamalar sonrası her iki isim hakkında soruşturma başlatılmış ve 15’er güne kadar 5 yıl 6 ay hapis cezası istemiyle dava açılmıştı.
Sanıklar ve TÜSİAD çevreleri, davayı ifade özgürlüğüne yönelik bir tehdit olarak değerlendirirken, yargı sürecinin siyasi baskılardan uzak bir şekilde ilerlemesi çağrısında bulunuyor.
